Fredag 12 merka eg at eg hadde vondt i hals, nakke og hode. På bussen heim blei d bare verre og verre. D hjalp ikkje at d va to jævelonga som satt å hylte og sang heile turen ifra Evje, dei plaga bussjaføren m spørsmål. Stakkart mann, han spurte om dei ikkje konne leike stille leiken, men nei, d varte kanskje i to sek. Men som sagt hadde eg sjukt vondt i hodet, eg hadde lyst t å opp å skrike t dei ongane, men nei sånn skal man ikke gjøre. Ikkje at eg orka å gjere noe som helst enn å ligge der å prøve å sove, sjøl om d ikkje gjekk pga dei drit ongane.. arg..
Menne ja, tilstanden blei jo bare verre og verre. Halsen hovnet opp skikkelig, og eg hadde nok feber ja. Når helga var ferdig var eg ikkje bedre, så eg måtte t lege. Der stakk dei ein lang q- tips og gnikka den i halsen min, selfølgelig så helte eg på å brekke meg. Og dei stakk hull på armen min m ei sprøyte og spruta blod oppi eit blodprøve glass. Dei fant ut at eg hadde ein bakteriell infeksjon i halsen/ kjertlane, altså halsbetennelse. Eg fekk pencillin og beskjed om å være heime denne veka, fekk til og med ein lege erklæring på det.
Natt til onsdag så begynte t å gjere litt vondt i øyret, men eg sovna. MEN eg vokna opp ein halvtime seinare m ganske vondt i øyre ja. D gjekk 4 time m den værste øyrebetennelsen eg noen gong he hatt. D gjorde så enormt vondt at eg klarte ikkje å sitte stille, eg gjekk fram og tilbake, sprang mest, slo litt av kvert, og ja eg greit og eg grine ikkje så lett a smerte så d gjorde vondt ja. Eg viste ikkje kå eg skulle gjere, eg va håplaus, man konne jo ikkje ringe ette lege på natta bare for øreverk. Etterkvert, nærmere sagt ca kl 4 på natta roa d seg ned nok t at eg kunne sovne a å være utslitt.
Ette denne natta så gjorde d ikkje vondt lengre, men d peip, tinitus vil eg nå kalle d, og eg høyrte dorlig og høge lyde gjorde d vondt. Men eg fekk ikkje legetime før fredag, for alle var så opptatt. Eg ville jo vite kå som hadde skjedd. Kjertlane i halsen og nakken hadde jo hovna opp, og min teori e at det spredde seg derifra t øyret. Dei sa at eg ikkje hadde sprukke trummehinna, men at eg nå hadde væske i mellomøret, altså bak trommehinna. Æsj, ikkje rart d skvulpe og e dottete. D va ikkje noe å gjere m d, bare å vente, eller så kunne dei lage et snitt i trommehinna å la det renne ut. Irh, lite delikat.
Nå he eg komme t bake på skula, er så godt som frisk, snart. Er fortsatt på pencillin kur, noe som gjer at eg vertfall sovne på skula. Tungvinnt å måtta ta 4 pille kver dag, ein halvtime før eller 2 timer etter mat, må planlegge alt man skal ete. Kuren e eg ferdig m på onsdag, den vare 10 dage. Ferdig dagen før cooper testen, så veitkje heilt ennå om eg ska droppe den eller om eg skal pine meg å sjå kå som skje, kanskje besvime eg, spy eller noe sånnt. Er jo ikkje i form, og eg he asthma i tilleg, så eg veitkje om eg tør å la meg sjøl gå igjønnom sånn pining..
Puh, okay nok klaging for denne gong. Ikkje at eg tru noen lese dette egentlig, men er godt å få ut sånnt dritt. hah.
